Непісьменнасць
Мінаюць гады, а з памяці не выходзіць адна гісторыя з дзяцінства. Мы з равеснікамі вучыліся ў пачатковых класах. Упарта спасцігалі веды, і кожную літару выводзілі на паперы занадта старанна, з…
Мінаюць гады, а з памяці не выходзіць адна гісторыя з дзяцінства. Мы з равеснікамі вучыліся ў пачатковых класах. Упарта спасцігалі веды, і кожную літару выводзілі на паперы занадта старанна, з…
Ціхі, спакойны ранак. Па шыбах сутулай хаты толькі стукаюць халаднаватыя кроплі дажджу: спачатку павольна, потым пачынаюць шумець, падганяючы адна адну… – Што ж грукаеце так моцна? – седзячы на драўляным,…
Пявунняй яна не была. Ды і для каго спяваць тут, у глухім гушчары лесу, дзе наўкола ні душы, хіба што заезджы чалавек зойдзе наталіць смагу ў спякотны дзень. Тады невысокая…
Два прыродныя люстэркі размясціліся ў наваколлі Бастыні – Белае і Чорнае азёры. На карце раёна яны выглядаюць двайнятамі: аднолькавых памераў і рэльеф той жа самы. Абодва выклікаюць цікавасць у турыстаў.…
«ДЗЯКУЙ СЕНАТАРУ І ЛЮБІМАЙ ГАЗЕЦЕ» – З асаблівым пачуццём заўсёды бяру ў рукі “Лунінецкія навіны”. З гэтым выданнем непарыўна звязана жыццё, а таму я ўпэўнены, што дрэнна пра раёнку можа…
За свою насыщенную жизнь Александр Ильич Лихтар преуспел в освоении многих специальностей, а достижениями в творчестве считает то, что посвятил стихи В.З. Коржу и написал портрет Митрополита Филарета… Трудолюбивый и…
Нягледзячы на тое, што з моманту службы ў арміі мінула больш як 30 год, у памяці Мікалая ЛАБКО дагэтуль застаюцца добрыя ўспаміны пра сяброў-таварышаў і Далёкі Усход. 18-гадоваму вясковаму юнаку…
Одновременно с юбилеем Белорусской железной дороги отмечалось 150-летие специализированных органов охраны общественного порядка и борьбы с преступностью на транспорте. В заголовок вынесено название 328-страничного иллюстрированного издания (составитель – председатель совета…
На работу – с радостью, с работы – с гордостью. Как бы пафосно ни звучало, но эти слова – о Елене Викторовне Кубас. В Микашевичи она приехала в 1985 году…
15 жніўня 1943 года былі забіты і спалены больш як 30 хутаран Сасновіцы. Так названы населены пункт у даваенных дакументах. Часцей ведаем яго як Сасноўскія хутары. Зямля, якую “пры Польшчы”…
Рождение ребенка обостряет чувства и восприятие окружающего мира. Пример тому – Наталья ХОМИЧ. Она находит удовольствие даже в повседневной рутине. И все – из-за собственных детей, благодаря которым радость в…
Сонейка яшчэ драмала, як ранішнюю цішыню абудзіў трывожны клёкат буслоў. Здавалася, сэрцу няма месца ў грудзях. Цётка Агаф’я выйшла на ганак сваёй старэнькай драўлянай хаткі, якая засталася ў спадчыну, і…
Пра такіх, як Максім Казун кажуць “пацалаваны Богам”. Ён і сапраўды таленавіты ва ўсім. Першыя сцежкі дзяцінства былі пракладзены ў Вічыне. Несучы праз жыццё любоў да мясцін маленства, роднай вёсцы…
Гэта была нічыйная яблыня, але мы, хлапчукі, лічылі яе нашай. Расла яна паблізу канавы, паўз якую натоўпам штодня ішлі ў школу, каля самай палявой дарогі. Цвіла – кожную вясну! Тады…
Даўным-даўно хутары, дзе ўзвышшы побач з рачулкай жылі ў драўляных хатках шчырыя і працавітыя людзі, для якіх самым шануемым святам за тыдзень да Вялікадня была Вербная нядзеля. Звычайная вярба першай…
Да Новага года заставалася некалькі гадзін. Стол быў ужо святочна сервіраваны, а пад ёлкай прыгожай горкай ляжалі падарункі. З хвіліны на хвіліну павінны паявіцца доўгачаканыя госці – дзве дачкі з…
І. Апошнія промні вераснёўскага сонца цяплом абагравалі бялюткія, як малако, сцены бальнічнай палаты. Дзяўчына, якую прывезлі два дні таму, ляжала на ложку, так і не прыходзячы ў прытомнасць. Толькі на…
Унукі дзеда Колі штогод з’язджаюць з горада і ўсё лета прападаюць у вёсцы. Раздолле тут – куды ні кінеш вокам. Хочаш – у цяньку сядзі, ганяй надакучлівых гусянят, якія так…
Каля дрывотні, прымасціўшыся на драўлянай табурэтцы, папыхваючы люлькай, дзед сячэ лучыну. Акуратна складвае ў лазовы кошык. Меншая з унучак Настачка так і круціцца побач, сыплючы пытанне за пытаннем: «Што такое лучынка?…
Згадзіну, калі не болей, кружыў Міколка па сваіх любімых грыбных мясцінах. Ды толькі ў кошыку, акрамя некалькіх упаўшых бярозавых лісточкаў ды сасновых іголачак, нічога не было. Сонейка імкліва спяшалася схавацца…